دلم گرفته آسمون ، نمی تونم گریه کنــــــــــــم
شکنجه میشم از خودم ، نمی تونـم شکوه کنم
انگــــاری کـــــــــوه غصه هـا تو سینه من اومده
آخ داره باورم میشه خنده به مـــــــــــــــا نیومده
دلـــــــــــم گرفته آسمون ، از خودتم خسته ترم
تو روزگار بی کسی، یه عمره کــــــــه در به درم
حتی صدای نفسم میگه کــــــــــــه توی قفسم
من واسه آتیش زدن یه کــــــــوله بار شب بسم
دلــــــــــــم گرفته آسمون ، یکم منو حوصله کن
نگو که از این روزگار یخورده کمتر گله کـــــــــــن
منو به بـــــــــازی می گیرن عقربه های ساعتم
برگــــــــــه تقویم می کنه لحظه به لحظه لعنتم
آهـــــــــــــــــــــــای زمین یه لحظه تو نفس نزن
نچرخ تـــــــــــــــا آروم بگیره یه آدم شکسته تن
جــــــــــــــــــــــــــــــــنون بی تو بودن 